اگر پیچ ایمپلنت بیفتد چه کنیم؛ راهکارهای پیشگیری
آیا تا به حال احساس کرده‌اید که پیچ ایمپلنت شما ممکن است بیفتد؟ آیا این فکر شما را از انجام فعالیت‌های روزمره باز می‌دارد؟ اما من اینجا هستم که به شما بگویم با وجود این همه نگرانی، راهکارهای درمانی مناسبی وجود دارد که میتواند به شما در رفع این مسئله کمک کند. امروزه کاشت ایمپلنت به دلیل مزایایی که دارد به عنوان بهترین جایگزین برای دندانهای از دست رفته شناخته شده است. حال ممکن است این سؤال برای شما پیش بیاید که اگر پیچ ایمپلنت بیفتد چه کنیم؟ در پاسخ به این سؤال باید گفت که نگه داشتن قطعات ایمپلنت، شستشوی دهان، عدم مصرف مواد غذایی سفت و چسبنده و مراجعه فوری به دندانپزشک متخصص تنها راهکارهای اصولی در هنگام مواجه شدن با افتادن پیچ است. در هنگام مراجعه به متخصص ایمپلنت، ابتدا محیط پیرامون ایمپلنت تمیز شده و سپس فیکسچر یا سایر اجزای ایمپلنت در جای خود محکم میشوند.
آنچه در این مقاله می خوانید:
علت لق شدن و افتادن پیچ در ایمپلنت
مشکلی که ممکن است برای برخی از افراد پیش آید، لق شدن ایمپلنت است. درد و خونریزی لثه، احساس درد در محل ایمپلنت و عوض‌شدن رنگ لثه از نشانه‌های لق شدن ایمپلنت است. ممکن است این سؤال برای شما پیش بیاید که اگر پیچ ایمپلنت دندان شما بیفتد، چه کار می‌کنید؟ در صورت بروز این مشکل تنها راه‌حل، بیرون آوردن ایمپلنت از دهان است. پس از آن باید صبر کرد تا بافت‌های صدمه دیده، ترمیم شود و سپس برای کاشت ایمپلنت دیگری اقدام کرد.
هرچند که لقی ایمپلنت یک اتفاق نادر بوده، اما راهکارهایی برای ممانعت از این اتفاق وجود دارد. افتادن و شل شدن پیچ‌های ایمپلنت یا لق شدن آن چیزی نیست که به خودی خود حل شود. ایمپلنت ممکن است از بخش‌های مختلفی دچار لقی شود که تشخیص آن اهمیت بسزایی دارد. ایمپلنت شل شده گاهی ممکن است با درد شدید همراه باشد و گاهی نیز هیچ‌گونه دردی نخواهد داشت.
معمولاً علت شلی ایمپلنت را باید در کوچک شدن ستیغ فک استخوانی جستجو کرد. در صورت بروز چنین مشکلی، کاشت ایمپلنت شکست می‌خورد. عوارض ناشی از کاشت ایمپلنت در اکثر مواقع بسیار ناچیز بوده و در حد التهاب و قرمزی در محل ایمپلنت است که نگران کننده نبوده و رفع میشود. اما گاهی ممکن است شلی ایمپلنت از همان ابتدا و پس از عمل کاشت دندان، رخ دهد.
علت این امر میتواند آسیب‌های وارده در حین جراحی باشد. ایجاد گرمای زیاد در استخوان فک در حین برداشتن استخوان‌ها، ایجاد زخم و التهاب، عدم توان کافی برای کاشت ایمپلنت و اعمال فشار زیاد از جمله این آسیب‌ها هستند که میتوانند منجر به لقی ایمپلنت بلافاصله پس از عمل جراحی شوند.
لق شدن ایمپلنت گاهی ممکن است بعد از چند سال اتفاق بیفتد. بروز چنین مشکلی میتواند دلایل متعددی داشته باشد. ایجاد عفونت در ناحیه پیرامون ایمپلنت از جمله این دلایل است. از سوی دیگر طراحی و ساخت نامناسب روکش دندان ایمپلنت شده، میتواند منجر به اعمال فشار زیاد بر روی ایمپلنت در هنگام غذاخوردن شده و لقی و شکست ایمپلنت را به همراه داشته باشد.
در چه صورت ریسک افتادن پیچ داخل دندان بیشتر میشود؟
گاهی ممکن است پیچ ایمپلنت دچار لقی شده و از جای خود خارج شود. اگر پیچ به‌درستی با استخوان فک‌جوش نخورد، احتمال افتادن آن وجود دارد. شکل سر ایمپلنت نیز در شل‌شدن و افتادن پیچ مؤثر است. سر ایمپلنت جایی است که به اباتمنت متصل میشود و سپس روکش دندان بر روی اباتمنت قرار می‌گیرد. ایمپلنت‌هایی با سر شش‌ضلعی نسبت به ایمپلنتهای دیگر، استحکام کمتری داشته و زودتر دچار لقی خواهند شد.
یکی از عواملی که میتواند در افتادن و شل شدن پیچ‌های ایمپلنت مؤثر باشد، مشکل در پروسه تولید استخوان در بدن است که جزء موارد نادر بوده، اما امکان آن وجود دارد. در چنین شرایطی حرکت‌کردن ایمپلنت باعث تحلیل استخوان پیرامون ایمپلنت شده و درمان با شکست مواجه خواهد شد. رفع چنین مشکلی تنها با پیوند استخوان امکان‌پذیر است.
از دیگر مواردی که میتواند باعث افتادن و شل‌شدن پیچ‌های ایمپلنت شود، این است که دندانپزشک دارای تبحر کافی در بستن پیچ نباشد. به‌عبارت‌دیگر درصورتی‌که پیچ از گشتاور مناسبی برخوردار نبوده و دندانپزشک هم در بستن آن مهارت لازم را نداشته باشد، احتمال شل‌شدن و افتادن و شل‌شدن پیچ‌های ایمپلنت بیشتر است.
در صورت افتادن و شل شدن پیچ‌های ایمپلنت مشکلاتی به وجود می‌آید که منجر به عدم کارایی ایمپلنت میشود. افتادن و شل‌شدن پیچ‌های ایمپلنت بلافاصله پس از عمل کاشت ایمپلنت و یا پس از گذشت مدت زمانی، ممکن است باعث ایجاد عفونت و ازبین‌رفتن استخوان فک شود. بهترین راهکار پس از افتادن و شل‌شدن پیچ‌های ایمپلنت مراجعه به متخصص است تا در جهت درمان آن اقدام شود.
افتادن روکش ایمپلنت
گاهی ممکن است دندانپزشک برای نصب روکش ایمپلنت از چسب موقت استفاده کند. این کار برای تست‌کردن دندان ایمپلنت انجام میشود تا در صورت رضایت بیمار، روکش به‌صورت دائمی چسبانده شود. امکان جداشدن روکش دندان در مرحله تست، بالاست و در صورت وقوع این امر مراجعه زودهنگام به متخصص دندانپزشک ضروری می‌باشد.
گاهی ممکن است حتی روکش دائمی ایمپلنت نیز بیفتد که علت آن را باید در میزان مهارت دندانپزشک جستجو کرد. برخی از افراد بیش از دیگران در معرض شکست ایمپلنت و افتادن روکش آن قرار دارند. این افراد عبارت‌اند از:
- ♦کسانی که از بافت لثه نامناسب برخوردارند یا به بیماری تحلیل لثه مبتلا هستند.
- ♦افرادی که از بیماری پوکی‌استخوان رنج میبرند.
- ♦افراد مبتلا به بیماریهای کلیوی و کبدی.
- ♦کسانی که دیابت دارند.
- ♦کسانی که پرتودرمانی میکنند.
- ♦افرادی که از یک رژیم غذایی نامناسب پیروی میکنند.
- ♦کسانی که به عفونتهای باکتریایی مبتلا هستند.
اگر پیچ ایمپلنت بیفتد چه کنیم؟
درصورتی‌که ایمپلنت دندان شل شده و دچار لقی شود، معمولاً علائمی برای فرد ایجاد خواهد شد که میتواند هشداردهنده باشد تا فرد هرچه سریعتر در جهت رفع مشکل برآید. بارزترین نشانه لق شدن ایمپلنت، حرکت‌کردن آن است. گاهی ممکن است در اثر زدن ضربه‌ای خفیف به دندان ایمپلنت شده، درد شدیدی احساس شود که میتواند دلیل بر لقی ایمپلنت باشد.
تحلیل استخوان پیرامون دندان ایمپلنت شده، احساس درد در هنگام غذاخوردن، نمایان‌شدن توده‌های استخوانی، خونریزی از محل دندان ایمپلنت شده، عوض‌شدن رنگ لثه اطراف محل ایمپلنت و التهاب لثه از جمله علائم لق شدن پیچ ایمپلنت است.
هرچند که رعایت بهداشت و مراقبت از ایمپلنتهای دندانی میتواند تا حدود زیادی از لق شدن و افتادن و شل‌شدن پیچ‌های ایمپلنت جلوگیری کند، اما در صورت بروز چنین مشکلی مراجعه به دندانپزشک متخصص ضروری است. نظر دندانپزشک در تعیین بهترین راهکار درمانی مهم است. دندانپزشک با بررسی شرایط بیمار و بر اساس تشخیص خود یکی از درمان‌های مؤثر را انتخاب خواهد کرد.
پاک‌سازی نواحی اطراف ایمپلنت یکی از درمان‌هایی است که توسط دندانپزشک انجام میشود. دندانپزشک پس از پاک‌سازی، در جهت محکم کردن پیچ و سایر اجزای ایمپلنت اقدام میکند. درصورتی‌که مشکل به‌قدری حاد بوده که با این روش قابل‌حل نباشد، دندانپزشک در جهت خارج‌کردن ایمپلنت و عوض‌کردن آن اقدام خواهد کرد. توضیح فرآیند درمان از سوی پزشک برای بیمار می-تواند تأثیر مثبتی در روند درمان و آرامش بیمار داشته باشد.
روش دیگری که برای درمان لقی و افتادن و شل‌شدن پیچ‌های ایمپلنت استفاده میشود، درآوردن پیچ ایمپلنت از استخوان فک است. این روش در صورتی کاربرد دارد که ایمپلنت به استخوان فک بیمار جوش نخورد و یا ناحیه ایمپلنت دچار عفونت شدید شود. در این صورت دندانپزشک متخصص ناچار به درآوردن ایمپلنت است که مراحلی مشابه کاشت ایمپلنت را در پی دارد.
عواملی که منجر به شل‌شدن پیچ ایمپلنت میشوند
از جمله عواملی که منجر به بروز افتادن پیچ ایمپلنت میشوند، میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
سایش دندانها بر روی‌هم که با عنوان دندان‌قروچه یا براکسیسم نیز شناخته میشود از جمله عواملی است که میتواند منجر به لق شدن و افتادن و شل‌شدن پیچ‌های ایمپلنت شود. این مشکل که افراد آن را در خواب و به‌صورت غیرارادی تجربه میکنند ریشه در استرس و اختلالات عصبی دارد و به‌صورت فشاردادن دندانها بر روی یکدیگر نمایان میشود.
احساس درد در دندانها و عضلات فک و شکستن دندانها از عوارض این بیماری است. دندان‌قروچه قابل‌درمان بوده و در مراحل ابتدایی با استفاده از نایت گارد کنترل میشود. بیماری ایمپلنتایتیس نیز یک بیماری نادر است در صورتی رخ میدهد که استخوان فک و لثه، دچار عفونت و التهاب شود. کاشت ایمپلنت به‌صورت نادرست یا عدم مراقبت از ایمپلنت میتواند منجر به ایجاد چنین مشکلی شود.
در بیماری ایمپلنتایتیس التهاب بافت نرم و ازبین‌رفتن بافت سخت پیرامون دندان ایمپلنت شده، باعث ایجاد عوارضی نظیر شل‌شدن و افتادن و شل‌شدن پیچ‌های ایمپلنت میشود. بهترین روش برای جلوگیری از بروز چنین مشکلی پس از ایمپلنت دندان-ها، مراجعه منظم به دندانپزشک و دریافت مشاوره است.
بیماری استئونکروز که با عنوان تحلیل استخوان فک نیز شناخته شده است از دیگر عوامل افتادن و شل‌شدن پیچ‌های ایمپلنت است. بروز مشکلات در لثه، معمولاً باعث عقبنشینی بافت نرم لثه به زیر دندان شده و تخریب بافت سخت استخوانی را نیز در پی دارد. در نتیجه بروز چنین مشکلی، بین لثه و دندان فاصلهای ایجاد میشود که باعث تجمع باکتریها خواهد شد.
عدم درمان به‌موقع این بیماری باعث تحلیل استخوان فک و ازبین‌رفتن ریشه دندان خواهد شد. در مورد دندانهای ایمپلنت شده نیز میتواند باعث افتادن پیچ ایمپلنت و شکست درمان شود. هرچه فشار وارده بر ایمپلنت بیشتر باشد، احتمال شل‌شدن و افتادن و شل‌شدن پیچ‌های ایمپلنت بیشتر خواهد بود.
از جمله عواملی که باعث افزایش فشار بر ایمپلنت میشوند عبارت‌اند از: ارتفاع روکش متصل به ایمپلنت و قطر ایمپلنت. هرچه ارتفاع روکش ایمپلنت بیشتر باشد، احتمال شل‌شدن پیچ ایمپلنت افزایش مییابد. همچنین ایمپلنتهای با قطر بیشتر که دارای ابعاد بزرگتری هستند، اعمال فشار به پیچ ایمپلنت را کاهش میدهند.
افرادی که لثههای ناسالمی دارند و یا از تراکم استخوان کافی برخوردار نیستند، به‌احتمال بیشتری در فرایند کاشت ایمپلنت با مشکل مواجه میشوند. زیرا ایمپلنتها برای دوام و ماندگاری به حمایت تراکم استخوانی و بافت مناسب لثه نیاز دارند.
احتمال افتادن و شل‌شدن پیچ‌های ایمپلنت و شکست این درمان در افراد مبتلا به دیابت بیشتر است. تحقیقات نشان میدهد که دیابت احتمال ابتلا به بیماری پریودنتال را افزایش داده و به همین دلیل افراد مبتلا به دیابت کاندید مناسبی برای این عمل نیستند.
معمولاً افرادی که به اختلالات کلیوی دچار هستند، از بیماریهای لثه رنج میبرند. مشکلات لثهای میتواند ایمپلنتها را تحت‌تأثیر قرار دهد و منجر به لقی آنها شود. از سوی دیگر افراد مبتلا به بیماریهای کلیوی در مصرف داروهای تجویزی پس از کاشت ایمپلنت مانند آنتیبیوتیکها و داروهای ضدالتهاب با مشکل مواجه میشوند.
بیماری کلیوی از جمله عواملی است که باعث تحلیل استخوان فک شده و اجازه نمیدهد فیکسچر ایمپلنت به‌درستی به استخوان فک‌جوش بخورد. همچنین امکان ابتلا به عفونت در بیماران کلیوی بیشتر بوده و همین امر ریسک کاشت دندان را در این افراد بالا برده و میتواند منجر به افتادن پیچ داخل دندان ایمپلنت شده، شود.
افراد مبتلا به بیماریهای سرطانی که مجبور به رادیوتراپی هستند، باید بعد از گذشت مدت‌زمان لازم بعد از رادیوتراپی برای کاشت دندان اقدام کنند. زیرا احتمال لق شدن ایمپلنت در طی پرتودرمانی افزایش مییابد. اگر پرتودرمانی در سروگردن انجام شود، این احتمال خیلی بیشتر خواهد بود.
هرچند که پس از تکمیل فرآیند کاشت دندان، فرد میتواند انواع غذاها را مصرف کند اما تا چند هفته پس از درمان، رعایت برخی نکات تغذیهای ضروری بوده و میتواند بر نتیجه درمان مؤثر باشد. به‌طورکلی جهت جلوگیری از آسیب ایمپلنتها باید حداقل تا یک هفته پس از عمل از خوردن غذاهای تند و اسیدی، سفت، چسبناک، خیلی داغ و موادی که باید زیاد جویده شوند خودداری شود.
بنابراین رعایت رژیم غذایی مناسب پس از عمل کاشت دندان تأثیر بسزایی در بهبود سریعتر دارد. متخصصان مصرف مواد غذایی حاوی مقادیر زیادی از پروتئین مانند مرغ، گوشت، ماهی، تخم‌مرغ، ماست، شیر و پنیر را برای دستیابی به نتایج بهتر توصیه میکنند.
ایجاد عفونت در محل ایمپلنت از جمله عوامل مؤثر در شل‌شدن ایمپلنت و افتادن پیچ آن است. استفاده از ایمپلنتهای غیراستاندارد و یا عدم تراز آنها با استخوان فک، میتوانند باعث ایجاد عفونت باکتریایی در محل ایمپلنت شوند.
افراد سیگاری و کسانی که از دخانیات استفاده میکنند، بیشتر در معرض عفونتهای دهانی قرار داشته و احتمال شکست کاشت ایمپلنت در آنها بیشتر است. افزایش غلظت آنزیم آرژیناز در بزاق افراد سیگاری که منجر به کاهش ترشح اکسید نیتریک میشود، محیط اسیدیتری را برای رشد باکتریها فراهم کرده و ریسک ابتلا به بیماریهای عفونی را در دهان این افراد افزایش میدهد.
روش‌های جلوگیری از افتادن پیچ دندان ایمپلنت شده
در صورت عدم درمان به‌موقع و سهل انگاری در هنگام مواجهه با این مشکل احتمال ایجاد عفونت در ناحیه ایمپلنت وجود دارد که باگذشت زمان احتمال انتشار آن در سروگردن و حتی در کل بدن وجود دارد.
رعایت برخی موارد میتواند در حفظ و نگهداری ایمپلنتها مؤثر باشد و طول عمر آنها را افزایش دهد. از جمله این موارد میتوان به نکات زیر اشاره کرد:
در صورت بروز هرگونه مشکل در ایمپلنت، سعی کنید با آن غذا نخورید و جهت رفع مشکل به دندانپزشک معالج خود مراجعه کنید.
شستشوی منظم دهان با دهان‌شویه مناسب پس از کاشت ایمپلنت در افزایش طول عمر ایمپلنتها مؤثر است.
رعایت رژیم غذایی مناسبی که توسط دندانپزشک برای شما تجویز شده است، تأثیر بسزایی در ماندگاری ایمپلنت دارد.
رعایت بهداشت دهان و دندان با مسواک زدن منظم و استفاده از نخ دندان نیز از جمله عوامل مؤثر در حفظ ایمپلنت و افزایش طول عمر آن خواهد بود.
امروزه کاشت ایمپلنت به دلیل مزایایی که دارد به عنوان بهترین جایگزین برای دندانهای ازدست‌رفته شناخته شده است. بیشتر عملهای کاشت ایمپلنت با موفقیت همراه بوده و معمولاً با مشکلی مواجه نمیشوند. تنها در کمتر از ۵ درصد موارد ممکن است مشکلاتی همچون لقی و افتادن پیچ دندان ایمپلنت شده، رخ دهد. در صورت شل‌شدن پیچ ایمپلنت معمولاً راهی به‌غیراز خارج‌کردن آن وجود نخواهد داشت.
نگه‌داشتن قطعات ایمپلنت، شستشوی دهان، عدم مصرف مواد غذایی سفت و چسبنده و مراجعه فوری به دندانپزشک متخصص تنها راهکارهای اصولی در هنگام مواجه‌شدن با این مشکل است.
سخن پایانی
به طور خلاصه در پاسخ به این سؤال که اگر پیچ ایمپلنت بیفتد چه کنیم؟ باید گفت که اولین اقدام این است که با دندانپزشک معالج خود تماس گرفته و هرچه سریعتر یک نوبت ویزیت ترتیب دهید. زیرا شکافهای ایجاد شده در لثه زمینه را برای تجمع باکتریها و ایجاد عفونت فراهم میکند و امکان انتشار عفونت به دندانهای سالم مجاور نیز وجود دارد. همه قطعات ایمپلنتها یا تاجهایی که افتادهاند را در ظرفی قرار داده و نگهداری کنید. سپس دهان خود را تمیز بشویید. هرگز به دنبال این نباشید که خودتان ایمپلنت را جایگزین کنید.
زیرا ایمپلنت و روکش باید به‌درستی تمیز و محکم شوند و در صورت جای‌گذاری آن به‌صورت نامناسب احتمال بلعیدن ایمپلنت و خطر خفگی وجود دارد. اگر افتادن پیچ ایمپلنت به دلیل مشکلات مربوط به‌سلامت دهان بود، تنها دندانپزشک معالج شما میتواند مشکل را درمان کرده و ایمپلنت جدیدی نصب کند. به شما پیشنهاد می‌‌کنیم به بخش دریافت نوبت سایت مراجعه کنید، تا در اولین فرصت یکی از پزشکان حاذق ما شما را ویزیت نمایند.