همه چیز درباره روکش ایمپلنت، روش انجام و نحوه مراقب از آن
به عنوان فردی که به یک متخصص ایمپلنت دندان مراجعه کرده‌ام و این جراحی را انجام داده‌ام، باید به شما بگویم که روکش ایمپلنت یک موضوع مهم و حساس است. اصولا روکش ایمپلنت یک فرایند جراحی حساس و پرخطر است که ممکن است با عوارض و مشکلات قابل‌توجهی همراه باشد. کاشت ایمپلنت و استفاده کاور ایمپلنت یکی از روش‌های درمانی است که برای دندان از دست رفته توصیه می‌شود. در این روش ساخته‌هایی استوانه‌ای از جنس تیتانیوم وارد استخوان فک شما می‌شود و با استخوان فک شما جوش می‌خورد و بعد از آن تاج دندان با رنگ و شکل دندان خودتان به کمک یک بخش اتصالی به ایمپلنت چسبانده می‌شود و جای دندان ازدست‌رفته پر می‌شود. به‌این‌ترتیب تلاش می‌شود دندان ازدست‌رفته بازیابی شود. در ادامه با ما همراه باشید تا اطلاعات بیشتری درمورد ایمپلنت دندان کسب کنید.
آنچه در این مقاله می خوانید:
روکش ایمپلنت دندان چیست؟
روکش ایمپلنت دندان با کمک ریشه مصنوعی و ساخته شده‌ای که در فک شما قرار می‌گیرد به شما کمک می‌کند دندان ازدست‌رفته را بازیابی کنید. این ریشه کمک می‌کنند تا تاج دندان‌مصنوعی روی آن قرار بگیرد. بیشتر مراجعه‌کنندگان به دندانپزشکان زمانی که احتیاج به کاشت ایمپلنت دندان پیدا می‌کنند تصور می‌کنند که تمام این ترکیب دوبخشی یعنی ریشه دندان و دندان‌مصنوعی ایمپلنت نام دارد. این در حالی است که این از دو ترکیب ریشه و کاور ایمپلنت تشکیل شده است که یکی پایه قرارگیری دیگری است.
روکش ایمپلنت‌های دندان چند نوع است؟
کاشت ایمپلنت به دو صورت برای بیمار انجام می‌شود. ایمپلنت درون استخوانی و ایمپلنت روی استخوانی. هر دو این روش‌ها با نحوه قرارگرفتن ریشه تعریف می‌شوند و کاری به کاور ایمپلنت ندارند.
ایمپلنت اندوستیل یا درون استخوانی رایج‌ترین نوع ایمپلنت دندان است که در بیشتر تبلیغات دندانپزشکی هم از تصویر همین روش استفاده می‌شود. خود ایمپلنت درون استخوانی انواع گوناگونی دارد که باتوجه‌به تنوع پیچ‌ها و استوانه‌ها و یا تیغه‌هایی که جراح آن را در درون فک قرار می‌دهد دسته‌بندی می‌شوند. هر ایمپلنت این توانایی را دارد تا یک یا چند دندان‌مصنوعی را نگه دارد. بیمارانی که از پروتز متحرک و یا پل دندانی بریج نمی‌توانند استفاده کنند روکش ایمپلنت برای آنها جایگزین مناسبی است.
بیمارانی که از پروتزهای معمولی مصنوعی دندان نمی‌توانند استفاده کنند هم نامزد کاشت ایمپلنت روی استخوان هستند. ایمپلنت روی استخوان بیشتر در فک بالا با پایه‌های فلزی کاشته می‌شود و چارچوب فلزی آن از لثه بیرون می‌زند.
چه کسانی نامزد کاشت ایمپلنت دندان هستند؟
اگر استخوان کافی در فک خود برای حمایت از ایمپلنت دارید. اگر بافت لثه شما از بیماری و التهاب به‌دور است و بیماری پریودنتال ندارید می‌توانید کاور ایمپلنت دندان بکارید. به‌این‌ترتیب با یک ایمپلنت دندان می‌توانید یکی از دندان‌های ازدست‌رفته را بازیابی کنید.
کاور ایمپلنت دندان راه‌حل خوبی برای شماست تا ظاهر دندان‌های جایگزین شما شبیه دندان‌های دائمی ازدست‌رفته شود. اما این ایمپلنت‌ها با بافت نرم و سخت زیرین اطراف و زیر دندان برخورد دارد. همین برخورد کار را کمی سخت می‌کند و برای کاشت آن احتیاج به تجربه و تخصص کافی نیاز است.
برای آماده‌سازی کاشت ایمپلنت دندان، مراحل زیر را باید طی کرد:
- ♦معاینه و بررسی دقیق وضعیت دندان‌ها و فک بیمار، از جمله انجام ایکس ری و اسکن سه‌بعدی
- ♦در صورت نیاز، کشیدن دندان آسیب‌دیده
- ♦در صورت نیاز، پیوند استخوان فک
- ♦کاشت ایمپلنت دندان
- ♦رشد و بهبود استخوان فک
- ♦قراردادن سر تاج یا پروتز دندان ایمپلنت یا همان کاور ایمپلنت
- ♦تثبیت دندان ایمپلنت در جایگاه مربوطه
- ♦ساخت تاج دندان‌مصنوعی و قراردادن آن روی ایمپلنت
در مرحله اول، برای تشخیص وضعیت دندان‌ها و فک بیمار، انجام ایکس ری و اسکن سه‌بعدی لازم است. در مرحله دوم، در صورت نیاز دندان آسیب‌دیده باید کشیده شود. در مرحله سوم، در صورت نیاز پیوند استخوان فک باید انجام شود. در مرحله چهارم، ایمپلنت دندان کاشته می‌شود. در مرحله پنجم استخوان فک رشد و بهبود می‌یابد. در مرحله ششم، سر تاج یا پروتز دندان ایمپلنت قرار داده می‌شود. در مرحله هفتم، دندان ایمپلنت در جایگاه مربوطه تثبیت می‌شود. در مرحله هشتم، تاج دندان‌مصنوعی ساخته شده و بر روی ایمپلنت قرار داده می‌شود.
بنابراین، آماده‌سازی برای کاشت ایمپلنت دندان، نیاز به انجام تست‌های تشخیصی مانند ایکس ری و اسکن سه‌بعدی دارید.
انواع روش‌های کاشت ایمپلنت دندان چیست؟
برای جواب‌دادن به سؤال باید چند موضوع را در نظر گرفت. اول‌ازهمه برنامه درمانی شماست که باید دید متخصص دندانپزشک باتوجه‌به شرایط شما چه روشی را تجویز می‌کند. دوم مقدار بودجه شماست که روی انتخاب روش تأثیرگذار است. همان‌گونه که گفته شد به جز تجویز دندانپزشک توانایی شما در پرداخت هزینه‌های روکش ایمپلنت هم بر روی برنامه درمانی شما تاثیر می‌گذارد. احتمال دارد شما برای بهبود وضعیت یک‌دندان به متخصص مراجعه کرده باشید اما دندان در جایی باشد که ارتفاع استخوان برای کاشت کافی نیست یا دندان‌های دیگری هم در آن ناحیه باشند که نیاز به ترمیم و کاشت ایمپلنت داشته باشند. بنابراین عوامل گوناگونی باتوجه‌به شرایط خاص هر دندان در تصمیم‌گیری و تعیین برنامه درمانی دخیل هستند.
به‌طورکلی ایمپلنت‌های دندان سه نوع هستند. یا تک دندانی هستند یا چند دندانی. حالت سوم هم ایمپلنت کل دندان‌ها که به «فول» یا «تمام دهان» شناخته می‌شود.
ایمپلنت‌های تک دندانی برای مواقعی هستند که یک‌دندان را از دست داده‌اید و می‌خواهید همان را جایگزین کنید.
کاور ایمپلنت دندان تکی
اگر یک‌دندان از دست داده‌اید استفاده از روکش ایمپلنت دندان تکی و یک تاج دندان روی آن جایگزین خوبی برای دندان ازدست‌رفته شماست.
کاور ایمپلنت دندان مزایای زیادی در مقایسه با دیگر روش‌های ترمیم جای دندان ازدست‌رفته دارد. مهم‌ترین مزیت این روش کارایی و زیبایی آن است. وقتی که شما یک‌دندان را جایگزین می‌کنید مهم آن است که سلامت دندان‌های مجاور آن به خطر نیفتد. روش دیگر جایگزین‌کردن بریج یا پل زدن است. در جایگزینی دندان با روش بریج احتیاج است تا دندان‌های مجاور تکیه‌گاه قرار گیرند و کمی پایین کشیده می‌شوند. تا بریج ثابت سیمانی در جای خودش قرار گیرد.
در روش روکش ایمپلنت ریشه دندان استخوان بهتر حفظ می‌شود. چرا که ایمپلنت با استخوان جذب می‌شود و استخوان سالم فک دست‌نخورده باقی می‌ماند و به‌مرور روکش ایمپلنت بخشی از فک می‌شود. اما در روش بریج استخوان اطراف دندان ازدست‌رفته تخریب و جذب می‌شود.
ایمپلنت‌های تکی در درازمدت هم بهتر جواب می‌دهد و هم نگهداری از آن راحت‌تر است. این در حالی است که در روش پل زدن لثه‌ها اطراف محل نگهداری دندان و پل عقب‌نشینی می‌کنند و پایه فلزی پل بیرون می‌زند و در معرض دید قرار می‌گیرد. سیمان بریج هم به‌مرور بر اثر فرسایش و در معرض رطوبت بودن می‌ریزد و جای خالی آن محلی برای جمع‌شدن باکتری‌ها می‌شود.
ایمپلنت چند دندانی برای شرایطی است که چندین دندان را از دست داده‌اید. حتی می‌شود برای چندین دندان ازدست‌رفته چندین ایمپلنت استفاده کرد.
ایمپلنت فول همان‌گونه که از نامش پیداست برای مواقعی به کار می‌رود که تمام دندان‌هایتان ازدست‌رفته باشند.
حالا سؤال اینجاست که اگر چند دندان ازدست‌داده باشیم باز هم می‌توانم ایمپلنت بگذاریم؟ جواب این سؤال مثبت است.
ایمپلنت‌های چند دندانی در مقایسه با روش‌های دیگر جایگزین دندان مزایای بیشتری دارد. بریج ثابت و پروتزهای متحرک دو روش جایگزین‌کردن چندین دندان ازدست‌رفته است. ایمپلنت به‌گونه‌ای است که ظاهر و عملکرد آن با دندان‌های طبیعی فرقی ندارد. یکی از نکات مثبت و قابل‌توجه در کاربرد ایمپلنت این است که اگر چندین دندان را از دست بدهید و دندان کمی در دهان شما باقیمانده باشد بدون کمک‌گرفتن از آنها می‌شود روکش ایمپلنت کاشت.
درحالی‌که اگر بریج ثابت یا پروتز متحرک را به‌عنوان درمان ازدست‌رفتن چند دندان انتخاب کنید مجبورید از دندان‌های مجاور محل آسیب‌دیدگی کمک بگیرید و دندان‌های باقیمانده حامی پروتز یا بریج خواهند بود.
مزیت دیگر روکش ایمپلنت نگهداری و مراقبت آسان از آن است. شما می‌توانید به‌راحتی با ایمپلنت بخندید و بجوید و بیاشامید و تنها با نخ دندان کشیدن و مسواک‌زدن از روکش ایمپلنت مراقبت کنید. اما برای نگهداری از پروتز متحرک مجبورید هر بار بعد از غذاخوردن آن را از دهان خارج سازید و با آب بشویید.
روکش ایمپلنت دندان این مزیت را دارد که با استخوان فک ادغام می‌شود و حتی اگر چندین روکش ایمپلنت باشد با ریشه دندان‌های مجاور متصل می‌شود که به حفظ استخوان کمک زیادی می‌کند. اما بریج یا پروتز متحرک باعث می‌شود تا استخوان ریشه دندان از بین برود که باعث فرونشست و عقب‌نشینی فک می‌شود. همچنین بر اثر این فرورفتگی لثه‌ها و استخوان آسیب می‌بیند و نقصی قابل‌مشاهده رخ می‌دهد.
بریج‌ها به دلیل استفاده از سیمان در ساختارشان امکان دارد به‌مرورزمان شسته شود و محل فرسایش سیمان دندان محل تجمع باکتری شود و خطر پوسیدگی دندان‌های حامی پل با بریج زیاد شود و در نتیجه امکان دارد دندان‌های اطراف هم از دست برود.
در پروتزهای متحرک هم به دلیل اینکه پروتز بارها برداشته و شسته می‌شود روی فک و استخوان آن تاثیر می‌گذارد و توانایی خوردن برخی از مواد غذایی از دست می‌رود. به‌طورکلی روکش ایمپلنت دندان کارایی بهتری دارد و در برابر پوسیدگی هم مقاوم است.
سؤال مهم دیگر این است که برای کاشت روکش ایمپلنت چندین دندان چه‌کارهایی انجام می‌شود؟
برای کاشت ایمپلنت چندین دندان به سه جز احتیاج داریم. روکش ایمپلنت‌هایی که شبیه پیچ و سیلندر هستند و در فک قرار می‌گیرند.
دندان‌مصنوعی که شبیه دندان طبیعی است و کاملاً مانند دندان عمل می‌کند و در نهایت اباتمنت که داخل ایمپلنت می‌رود و تاج را به ایمپلنت وصل می‌کند.
در مرحله اول با چاقوی جراحی روی لثه دو برش زده می‌شود تا استخوان زیر آن دیده شود. در برخی موارد این برش به‌صورت دایره‌ای زده می‌شود تا دسترسی به استخوان فک فراهم شود. سپس استخوان فک سوراخ می‌شود و محلی برای کاشت ایمپلنت مهیا می‌شود. در کاشت هر روکش ایمپلنت این کارها تکرار می‌شود.
ممکن است دندانپزشک تصمیم بگیرد تا در فرصت اتصال استخوان فک و ایمپلنت دندانی موقت روی محل آن قرار دهد.
گاهی اوقات هم دندانپزشک دو برش روی لثه شما می‌زند و کلاهک درمانی موقتی روی ایمپلنت قرار می‌دهد تا فضای تو خالی ایمپلنت از باقی فضای دهان جدا شود. بعد لثه‌ها را روی کلاهک می‌کشد و در محل ایمپلنت بخیه می‌زند. بخیه‌ها هفت تا ده روز بعد برداشته می‌شوند.
بعد از آن بین دو تا شش ماه به روکش ایمپلنت فرصت داده می‌شود تا با استخوان‌های اطراف ادغام شود تا تکیه‌گاه مناسبی برای تاج و قطعه متصل‌کننده تاج و ایمپلنت بسازد. با فرارسیدن زمان مناسب دوباره لثه برش داده می‌شود و کلاهک موقت برداشته می‌شود و زمان چسباندن قطعه متصل‌کننده موسوم به اباتمنت فرامی‌رسد. بعد از نصب تاج به لثه‌ها زمان داده می‌شود تا ترمیم شوند. ترمیم لثه‌ها چند هفته زمان می‌برد. بعد از نصب تاج شما می‌توانید از ایمپلنت به‌صورت دندان طبیعی کار بکشید و لبخند بزنید و بجوید و اعتمادبه‌نفس شما هم برخواهد گشت.
ایمپلنت فول در مقایسه با گزینه‌های دیگر جایگزین‌های مناسبی برای شرایطی هستند که فرد تمام دندان‌های خود را ازدست‌داده است. ایمپلنت‌های فول یا تمام دهان عملکردی مناسب و کارایی زیادی دارند و برای ماندگاری طولانی‌مدت ساخته شده‌اند. ظاهر آنها هم مانند دندان‌های طبیعی است و از پروتزهای مصنوعی معمولی راحت‌تر و پایدارتر هستند و کارهایی که با پروتزهای معمولی سخت است را می‌توانید با ایمپلنت کامل انجام دهید.
مثلاً راحت‌تر گاز بزنید و مواد غذایی سخت را بجوید اما باز هم فراموش نکنید که ایمپلنت هم محدودیت‌هایی دارد و محصولی است که ممکن است در شرایط خیلی چالش‌برانگیز کارایی نداشته باشد. مثلاً خوردن مقدار زیادی مواد چسبناک مثل سوهان یا خشکبار خیلی خشک شده به‌شدت کارایی ایمپلنت را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد.
ایمپلنت کامل دهان هم مانند ایمپلنت دندان تک نیاز به مراقبت و نگهداری کمی دارد. البته مسواک‌زدن و نخ کشیدن باید بخشی از زندگی روزمره شما باشد و کاشت ایمپلنت به معنای رسیدگی‌نکردن و رعایت‌نکردن مراقبت‌های بهداشتی نیست. اما مزیت ایمپلنت این است که همان روشی که برای دندان طبیعی به کار می‌رود برای آنها هم جوابگو است.
مهم‌ترین مزیت ایمپلنت دندان در مقابل پروتزهای متحرک این است که همیشه ثابت است و برای نصب آنها احتیاج به کمک‌گرفتن از اطراف دندان نیست. پروتزهای متحرک به‌مرورزمان باعث عقب‌نشینی لثه و استخوان فک می‌شود و به استخوان فک آسیب‌زده و موجب می‌شوند شکل ظاهری بدی پیدا کند. اما در روش روکش ایمپلنت به دلیل ادغام‌شدن ایمپلنت و استخوان فک دهان و یک شما بعد از کاشت سالم‌تر و مقاوم‌تر می‌شود.
برای کاشت ایمپلنت دندان برش‌هایی روی لثه انجام می‌شود. سپس با نمایان‌شدن استخوان زیرین محل قرارگرفتن هر ایمپلنت تک‌تک تعیین می‌شود و سوراخ می‌شود. ایمپلنت‌ها یک‌به‌یک کار گذاشته می‌شود و روی آنها دندان موقت قرار می‌گیرد. بعد از مدتی بین حدود دو ماه تا شش ماه و پس از مستحکم شدن محل کاشت ایمپلنت دندان، تک‌تک دندان‌های موقت برداشته شده و اباتمنت‌ها در داخل هر ایمپلنت قرار می‌گیرد و چسبانده می‌شوند تا تاج دندان روی آنها مستقر شود. بعد از بهبودی لثه‌ها، ظاهر و کارایی دندان‌های گذاشته شده با دندان طبیعی شما یکی است.
ایمپلنت چگونه در فک کاشته می‌شود؟
مراحل انجام کار کاشت ایمپلنت به این بستگی دارد که شما ایمپلنت دوقسمتی را انتخاب کرده باشید یا ایمپلنت تک‌مرحله‌ای را. این کار هم بیشتر توسط دندانپزشک شما صورت می‌پذیرد و اوست که به شما مشاوره می‌دهد و روش بهتر و کاراتر برایتان انتخاب می‌کند.
ولی فارغ از این در ابتدای کار یک پیچ یا سیلندر در فک شما قرار می‌گیرد. بعد از دو تا شش ماه که ایمپلنت و استخوان فک شما به هم متصل شدند و جایگاه محکمی برای دندان‌مصنوعی تشکیل دادند کار وارد مرحله بعد می‌شود. تا قبل از آن جایگزین موقتی روی ایمپلنت قرار می‌گیرد.
در مرحله دوم کار ایمپلنت باز می‌شود و یک قطعه اضافی بدان چسبانده می‌شود. استفاده از این پایه موقت برای قرارگرفتن دندان شما ضروری است و آن را کامل می‌کند و دندان جدید در نهایت روی آن سوار می‌شود. چند هفته بعد هم لثه‌های شما ترمیم شده و بهبود می‌یابند.
در نهایت یک تاج با پایه‌ای فلزی به نام اباتمنت که بدان متصل است، تاج دندان جدید شما را شکل می‌دهد. در این مرحله به بعد شما می‌توانید لبخند بزنید، بجوید و صحبت کنید. بعد از مدتی هم فراموش خواهید کرد که اصلاً دندانی از دست داده‌اید. ایمپلنت‌ها ظاهر و احساس بسیار طبیعی دارند.
یکی از سؤال‌های رایج بیماران در دریافت خدمات ایمپلنت این است که تقویت سینوس در کاشت ایمپلنت دندان به چه معناست؟
پشت فک فوقانی، یکی از سخت‌ترین قسمت‌های دهان و صورت برای کاشت ایمپلنت دندان است. این قسمت نزدیک سینوس‌ها است. استخوان آن ناحیه کیفیت زیادی ندارد و همچنین فضای چندانی هم برای عملیات در اختیار دندانپزشک قرار نمی‌دهد. برای همین و به دلیل ناکافی بودن استخوان احتمال شکست کاشت وجود دارد. به همین دلیل دندانپزشکان کف سینوس را بالا می‌برند و استخوان را در آن ناحیه رشد می‌دهند تا فضای مناسب برای کاشت ایمپلنت دندان در آنجا فراهم شود.
یکی دیگر از اقداماتی که در این مرحله انجام می‌شود اصلاح یال‌های دندانی در فرایند کاشت ایمپلنت است. اصلاح یال چیست و چه کمکی به ایمپلنت می‌کند؟
احتمال دارد برای کاشت ایمپلنت دندان فضای مناسبی روی فک شما وجود نداشته باشد یا به دلیل ناهنجاری‌ها از بدو تولد یا آسیب‌ها یا پوسیدگی‌ها و استفاده از پروتز‌ها و دندان‌های مصنوعی یا روکش‌های بد قالب گرفته شده فک و فضای بین دندان‌های شما دچار بی‌ریختی‌هایی شده باشد که امکان کاشت ایمپلنت در آنها فراهم نشود. به همین دلیل دندانپزشکان برای رفع مشکل بخشی از لثه را بلند می‌کنند و فضای خالی زیر آن را با استخوان جایگزین پر می‌کنند تا کاشت ایمپلنت دندان با موفقیت همراه شود. این روش در بسیاری از موارد موفقیت‌آمیز است و شانس کاشت را افزایش می‌دهد.
فرآیند کاشت دندان شامل چندین مرحله است که ممکن است چندین ماه طول بکشد. تعداد دقیق مراحل و مدت آنها ممکن است بسته به مورد فردی و سلامت دهان و دندان بیمار متفاوت باشد. به‌طورکلی، این فرآیند شامل مراحل زیر است:
- ♦مشاوره و برنامه‌ریزی: این مرحله شامل بررسی کامل سلامت دهان و دندان بیمار از جمله عکس‌برداری با اشعه ایکس و سی‌تی‌اسکن برای تعیین مناسب‌بودن ایمپلنت‌های دندانی است. دندانپزشک همچنین در مورد سابقه پزشکی بیمار و داروهایی که مصرف می‌کند صحبت خواهد کرد.
- ♦کشیدن دندان (در صورت لزوم): اگر بیمار دندانی آسیب‌دیده یا پوسیده داشته باشد که نیاز به کشیدن دارد، این کار قبل از شروع فرآیند کاشت انجام می‌شود.
- ♦پیوند استخوان (در صورت لزوم): اگر استخوان فک بیمار به‌اندازه کافی برای حمایت از ایمپلنت قوی نباشد، ممکن است پیوند استخوان برای ایجاد تراکم استخوان لازم باشد.
- ♦کاشت ایمپلنت: ایمپلنت از طریق جراحی در استخوان فک قرار می‌گیرد. جایی که طی چند ماه با استخوان جوش می‌خورد.
- ♦قراردادن اباتمنت: زمانی که ایمپلنت با استخوان یکدست شد، یک اباتمنت به ایمپلنت متصل می‌شود. این به‌عنوان اتصال بین ایمپلنت و دندان جایگزین عمل می‌کند.
- ♦قالب‌گیری: قالب‌گیری از دندان‌های بیمار برای ایجاد یک‌دندان جایگزین سفارشی گرفته می‌شود.
- ♦قراردادن تاج: هنگامی که دندان جایگزین ایجاد شد، به اباتمنت متصل می‌شود.
- ♦قرار ملاقات‌های بعدی: بیمار برای اطمینان از بهبود مناسب ایمپلنت و نظارت بر سلامت دندان‌ها و لثه‌های اطراف باید در قرار ملاقات‌های بعدی شرکت کند.
مدت زمان هر مرحله ممکن است بسته به هر مورد متفاوت باشد. اما کل فرآیند ممکن است چندین ماه طول بکشد. مهم است که با یک متخصص دندانپزشکی واجد شرایط مشورت کنید تا بهترین اقدام را برای نیازهای فردی خود تعیین کنید.
سؤال دیگر درباره ایمپلنت این است که آیا بعد از کاشت ایمپلنت دندان مراقبت از آنها ضروری است؟
پاسخ این سؤال مثبت است. از ایمپلنت دندان مانند دندان‌های طبیعی باید مراقبت کرد. نکات قابل‌توجه دربارة رعایت بهداشت دهان و دندان را به یاد داشت و به کار گرفت. مسواک‌زدن و نخ دندان کشیدن دو عامل مهم هستند تا از بروز بیماری‌های پیرامون ایمپلنت‌ها جلوگیری شود. اطراف ایمپلنت‌ها محل خوبی برای جمع‌شدن جرم و پلاک دندان است و باید بسیار مراقب آنها بود و این مناطق را تمیز نگه داشت.
نکته پایانی سوال‌هال درباره ایمپلنت این است که ایمپلنت دندان تا چند وقت عمر می‌کند؟
یکی از سؤالاتی که بیماران قبل از تصمیم‌گرفتن به کاشت ایمپلنت دندان می‌پرسند به نگرانی آنها از مدت زمان دوام ایمپلنت در دهان بر می‌گردد. ایمپلنت فرایندی سخت، دردناک و البته پرهزینه است. برای همین عده‌ای می‌خواهند بدانند که این هزینه‌ها به مدت عملکرد آن می‌ارزد؟ برای پاسخ‌دادن به این پرسش باید گفت ایمپلنت مانند یک‌دندان واقعی است. اگر دندان‌ها را مسواک بزنید و نخ دندان هم بکشید تا سال‌ها برای شما کار می‌کند و مشکلی پیدا نخواهید کرد. اما بخش تاج آن بر اثر ساییدگی بعد از ۱۰ تا ۱۵ سال احتیاج به تعویض خواهد داشت. به‌شرط اینکه دندانپزشک شما هر شش ماه یکبار دهان و دندان شما را معاینه کند.
چند سؤال مهم درباره ایمپلنت
یکی از رایج‌ترین سؤال‌ها درباره این شیوه درمانی قیمت آن است. هزینه‌های کاور ایمپلنت بستگی زیادی به جنس ایمپلنت‌ها و روش درمانی شما دارد که دندانپزشک برای شما انتخاب کرده است
سؤال متداول دیگر در این مسیر این است که آیا کاشت ایمپلنت دندان دردناک است؟
همان‌گونه که می‌دانیم قبل از انجام هر کاری در دندانپزشکی اعصاب فک و صورت مراجعه‌کننده با داروی بی حسی موضعی، بی حس می‌شود. پس طبیعی است که احساس درد نخواهید کرد اما فشار وسایل و دست دندانپزشک را احساس خواهید کرد.
سؤال دیگر در این مسیر این است که آیا امکان شکست‌خوردن کاشت ایمپلنت دندان وجود دارد؟
طبیعی است این روش درمان هم مانند هر روشی خطاهایی دارد. مهم‌ترین موضوع این است که ایمپلنت در سر جای خودش جا نخورد و تکان بخورد. احتمال این اتفاق ۵ تا ده درصد است. چون ایمپلنت روش بسیار مطمئنی است و معمولاً به دو ماه تا شش ماه زمان احتیاج دارد تا با فک جوش بخورد و بشود تاج دندان را روی آن نصب کرد. ولی اگر شکست بخورد عوارض و نشانه‌های آن همان عوارض و نشانه‌های معمول جراحی‌های دندانپزشکی است. درد و تورم و التهاب و خونریزی از جمله نشانه‌هایی هستند که نشان می‌دهد کاشت شکست‌خورده است و باید متخصص مراجعه کنید.
سخن پایانی
روکش ایمپلنت دندان یک روش به‌شدت مناسب و توصیه شده با کارایی طولانی‌مدت است که برای بازیابی دندان‌های استفاده شده توصیه می‌شود. این روش بر پایه حفظ دندان‌های دیگر و عدم آسیب رساندن به آنها است. توصیه می¬شود که اگر دندانی دارید که آسیب بسیار جدی دیده ¬است و یا ریشه آن دندان از دست رفته است، سریعا به دندانپزشکی مراجعه کرده و مشکل خود را با پزشک متخصص درمیان بگذارید تا از آسیب¬های بیشتر به لثه و دندان¬های دیگر جلوگیری کنید. اگر به دریافت خدمات دندانپزشکی مناسب در این زمینه علاقه دارید می‌توانید با مراجعه به پزشکان ما، از درمان‌های به‌روز و کارآمد برای کاور ایمپلنت بهره‌مند شوید و سلامتی دهان و دندان خود را حفظ کنید. پزشکان ما باتجربه و مهارت لازم، آماده ارائه راهنمایی‌های لازم به شما هستند و می‌توانید اطمینان حاصل کنید که در دست بهترین‌ها متخصصان قرار دارید.