روکش دندون؛ درمان قطعی آسیبهای دندانی
روکش دندون از رایجترین و محبوبترین روشهای درمانی برای دندانهای آسیبدیده است. انواع مختلف روکش دندون با وجود طیف گستردهای از هزینهها و مخارج قابل پرداخت، استفاده از این شیوه درمانی را برای تمامی افراد، با اقشار و سطوح مختلف اقتصادی ممکن ساخته است. بنابراین، در صورت تمایل به بازسازی دندانهای آسیب دیده و اصلاح طرح لبخند و مراجعه به دندانپزشک زیبایی، ما را در ادامه این مطلب همراهی کنید.
برای اطلاعات دقیق از روکش دندان قیمت مناسب، بهترین مرکز برای انجام روکش دندان شکسته و مواردی این چنینی به مرکز تخصصی دندانپزشکی ما مراجعه نمایید.

آنچه در اين مقاله مي خوانيد:
روکش دندون نوعی کلاهک به شکل دندان است، که بر روی دندان آسیب دیده قرار میگیرد. به طور کلی روکش به منظور بازیابی شکل، اندازه، استحکام و بهبود ظاهر دندانها، به گونهای بر روی دندانهای آسیب دیده ما قرار میگیرند که تمام قسمت قابل مشاهده در بالای خط لثه را کاملاً پوشش دهند.
ممکن است شما روکشی بر روی دندان آسیاب خود داشته باشید که به ندرت و گاه با خمیازههای شدید قابل مشاهده بوده و یا روکشی بر روی دندانهای جلویی، که به طور خاص برای مطابقت با دندانهای دیگر طراحی شدهاند.
بنابراین فاکتورهای انتخاب این روکش دندون بسته به شرایط مختلف و اولویت شما متفاوت خواهد بود؛ مانند هزینه، استحکام یا قدرت، دوام و ظاهر طبیعی که تغییری در لبخندتان ایجاد نمیکند.
دندانپزشک میتواند با بررسی شرایط و گزینههای مختلف به شما کمک کند تا بهترین انتخاب را برای رفع نیازهای خود داشته باشید.
روکش دندون ممکن است برای افرادی با شرایط زیر مناسب باشد:
• روکش دندان شکسته: برای محافظت از دندان ضعیف در برابر شکستگی یا حفظ قسمتهایی از دندان ترک خورده
• روکش دندان شکسته: برای بازسازی و ترمیم دندان شکسته یا دندانی که به شدت فرسوده شده است
• روکش دندان پرشده: برای پوشاندن و حمایت از یک دندان با پر کردگی بزرگ، که تقریباً از خود دندان چیزی باقی نمانده است
• روکش دندان آسیب دیده: برای حفظ و نگهداری بریج دندان در جای خود
• روکش دندان ترمیم شده: برای ایجاد یک اصلاح آرایشی به منظور پوشاندن دندانهایی با ظاهر ناخوشایند و با تغییر رنگ زیاد
• روکش دندان ایمپلنت شده: برای پوشاندن ایمپلنت دندان
• روکشن دندان آسیب دیده: برای پوشاندن دندانی که تحت درمان کانال ریشه قرار گرفته است.
روکشهای دندان یک شبه ایجاد نشدهاند. این روکشها در حقیقت تاریخچه بسیار جالبی دارند که به هزاران سال پیش باز میگردد.
2000 سال قبل از میلاد مسیح (چیزی حدود 4000 سال پیش)، در جزایر لوزون واقع در فیلیپین، اسکلتهایی با کلاهکهای طلایی مستقر بر روی دندان آنها کشف شدند.
شواهد حاکی از آن است که استفاده از طلا برای اصلاح و ترمیم دندان، به عنوان نمادی از ثروت و قدرت در جامعه آن زمان و امری رایج بوده است.
اولین روکشهای اروپایی به عنوان دندانهای ترمیم یافته با فلز طلا، کمی دیرتر و حدود 700 سال قبل از میلاد، در فرآیند بازسازی منطقه اتروسک (توسکانی امروزی واقع در ایتالیا) یافت شدند.
این دندانهای طلایی که با بسته شدن به دندانهای مجاور در جای خود ثابت میشدند، در حقیقت، اولین نمونههای بریج دندانی به لحاظ فنی بودند.
در سالهای 1700 تا 1800 و با ظهور پرسلن به عنوان مادهای سرامیکی، بهبودهای قابل توجهی در استفاده از پروتزهای سرامیکی در حوزه دندانپزشکی اتفاق افتاد.
در آن زمان متخصصان فرانسوی، شروع به استفاده از آن برای جایگزینی و ترمیم دندانهای آسیب دیده کردند. در ادامه و در سال 1903، دکتر چارلز لند (Charles Land) با بازسازی یک دندان شکسته با روکش سرامیکی و ساخت یک روکش تمام سرامیکی برای دندان آسیب دیده، موفق به کشف اولین روکش دندون مدرن شد.
در نهایت با گذشت سالها، این شیوه اصلاح دندان که زمانی به عنوان بهترین درمان سالهای خود طرفداران بسیاری داشت، در دهه 1950 به گونهای توسعه یافت که امروزه به عنوان روکش دندون مدرن شناخته میشود.
روکشهای دائمی را میتوان از مواد مختلفی ساخت. در ادامه ضمن معرفی این مواد به بیان مزایا و معایب هر یک از آن ها میپردازیم:
• فلز:
فلزات مورد استفاده در روکشها، شامل آلیاژهایی با محتوای بالایی از طلا، پلاتین، پالادیوم و آلیاژهای فلز پایه مانند نیکل و کروم هستند. بنابراین، روکشهای فلزی به واسطه طبیعت مقاوم خود به ندرت دچار تراشیدگی و یا شکستگی میشوند.
این نوع روکش دندون همچنین از نظر ساییدگی، طولانیترین عمر را در میان دیگر مصنوعات روکش داشته و برای استقرار، تنها به برداشتن مقدار کمی از دندان نیاز دارند. از دیگر مزایای این مصنوعات فلزی میتوان به توانایی بالا در برابر جویدنها و گازگرفتنهای محکم اشاره کرد.
از آنجا که رنگ متالیک و قیمت بالای طلا اصلیترین ایراد این نوع روکشها محسوب میشود؛ از این روکشها عمدتاً برای دندانهای آسیاب استفاده میشود که خارج از دید بوده و نمای ظاهری فرد را چندان ناخوشایند نشان نمیدهد.
• سرامیک متصل به فلز یا پرسلن - فلز:
روکش دندون با جنس سرامیک متصل به فلز میتوانند انتخاب مناسبی برای دندانهای جلو یا عقب باشند.
این روکشهای دندانی برخلاف روکشهای تمام فلزی، کاملاً با دندانهای مجاور شما مطابقت داشته و میتوانند انتخاب خوبی برای دندانهای جلو یا عقب و همچنین بریجهای بلندی باشند که در آن به فلز برای ایجاد استحکام نیاز است.
اگرچه بر خلاف روکشهای تمام سرامیکی، روکشهای سرامیک متصل به فلز بیشتر شبیه دندانهای معمولی هستند؛ اما، گاهی اوقات فلز زیر سرامیک روکش دندون میتواند به عنوان یک خط تیره (به خصوص در خط مماس با لثه) نمایان شده و زیبایی ظاهر فرد را تحت تأثیر قرار دهد.
از دیگر معایب این مصنوعات ترکیبی میتوان به احتمال بریدگی یا شکستن قسمت سرامیکی روکش دندون و همچنین ساییده شدن تاج دندانهای روبروی آن اشاره داشت.
این سایش روی دندانهای مقابل، بهطور خاص بر روی دندانهایی تأثیر میگذارد که در هنگام بسته شدن دهان با روکش دندون در تماس مستقیم هستند.
• تمام سرامیک یا چینی:
این نوع روکشها به واسطه طبیعتی که دارند بهترین تطابق رنگ طبیعی را در مقایسه با هر نوع روکش دیگری ارائه میدهند.
همچنین اگر به انواع مختلف فلز حساسیت دارید، آنها انتخاب خوبی برای شما خواهند بود. با وجود مزایای مطرح شده، این مصنوعات تمام سرامیکی را میتوان برای دندانهای جلو و عقب استفاده کرد.
با این حال، مشابه با سایر روکشهای دندانی، این گروه از انواع روکش دندون نیز مشکلات و معایبی را به همراه دارند که ممکن است انتخاب بیمار را با محدودیتهایی رو به رو کند.
برای مثال، روکشهای تمام سرامیکی به اندازه روکشهای ترکیبی سرامیک متصل به فلز قوی نیستند. آنها همچنین میتوانند دندانهای روبروی خود در دهان را کمی بیشتر از روکشهای تمام فلزی یا رزین فرسایش دهند.
• سرامیک فشرده:
این روکشهای دندان دارای هسته داخلی سختی هستند. در حقیقت، روکشهای دندانی سرامیک فشرده جایگزین آستر فلزی مورد استفاده در فرآیند ساخت روکش دندون تمام سرامیکی میشوند.
روکشهای سرامیک فشرده با بهره مندی از یک درپوش سرامیکی، منجر به ایجاد بهترین تطابق رنگ طبیعی با دندان های سالم و در نتیجه آماده سازی این مصنوعات برای دندانهای جلویی میشوند.
از دیگر مزایای این روکشها میتوان به ماندگاری بیشتر آنها نسبت به روکشهای تمام سرامیکی اشاره کرد.
• تمام رزین:
روکشهای دندانی ساخته شده از رزین عموماً ارزان تر از سایر انواع روکشها هستند. با این حال، آنها به مرور زمان فرسوده شده و بیشتر از مصنوعات ترکیبی سرامیک متصل به فلز میشکنند.
لازم به ذکر است، روکشهای فولادی ضد زنگ به عنوان گونه ای از مصنوعات فلزی، روکشهای پیش ساختهای هستند که در درجه اول به عنوان یک اقدام موقت بر روی دندانهای دائمی استفاده میشوند.
برای کودکان، عمدتاً از روکش فولادی ضد زنگ برای قرار گرفتن بر روی دندان اصلی استفاده میشود. در این حالت روکش دندون، کل دندان را پوشانده و از پوسیدگی بیشتر آن محافظت میکند.
با گذشت زمان، وقتی دندان شیری بیرون میآید تا جا برای دندان دائمی باز شود، روکش دندون نیز به طور طبیعی با دندان شیری خارج میشود.
به طور کلی، روکشهای فولادی ضد زنگ، به دلایل متنوعی برای دندانهای کودکان استفاده میشوند؛ برای مثال: استقرار این روکشها به چندین ویزیت دندانپزشکی نیاز ندارد و تعداد دفعات بیهوشی عمومی را برای کودکانی که به دلیل سن، رفتار یا سابقه پزشکی، قادر به همکاری کامل با الزامات مراقبتهای دندانی نیستند، کاهش میدهد.
از طرفی این فرآیند در ساخت روکشهای سفارشی و مراقبتهای پیشگیرانه دندانی مورد نیاز برای محافظت از دندان بدون روکش مقرون به صرفهتر است.
به خاطر داشته باشید که در مورد نوع روکش، انتخابهای زیادی خواهید داشت. به عبارتی هیچ قانون و یا الزامی وجود ندارد که یک روکش دندون را برای تمامی بیماران، مناسب بداند؛ اما برخی از انواع روکشها ممکن است بیشتر از بقیه برای شما جذاب باشند.
در نهایت، انتخاب نوع روکش احتمالاً متناسب با نیازهای خاص بیمار درنظر گرفته میشود. با دندانپزشک خود در مورد بهترین نوع روکش و نیازهای دندانی خود صحبت کنید.
- روکش موقت: یک روکش موقت دقیقاً همان چیزی است که از نامش پیداست. در حقیقت، این روکش دوندن تنها برای مدت کوتاهی در دهان شما باقی میماند.
از آنجا که دندانپزشک شما آن را با چسبی که به راحتی جدا میشود بر روی دندانتان قرار میدهد، بنابراین به اندازه یک روکش دائمی قوی و مستکم نخواهد بود. از این روکش دندون عمدتاً زمانی استفاده میشود که بیمار منتظر ساخت و دریافت تاج دائمی است.
- آنله یا روکش دندون 4/3: برخی از روکشها تنها بخشی از دندان را میپوشانند. اگر شرایط پزشکی شما به شیوه ایست که به روکش کامل نیاز ندارید، دندانپزشک شما ممکن است به جای روکش سنتی، روکش 4/3 را پیشنهاد دهد.
آنله و روکشهای 4/3 در حقیقت تغییراتی در تکنیک روکشهای دندانی هستند. تفاوت بین این روکشها و روکشهایی که قبلاً مورد بحث قرار گرفت، میزان پوشش آنها بر روی دندان زیرین است.
به عبارتی، روکشهای "سنتی" کل دندان را پوشش میدهند، در حالیکه آنلهها و روکشهای 4/3 تنها سطح کوچکتری از دندان زیرین را میپوشانند.
آماده سازی دندان برای دریافت روکش، معمولاً به دو بار مراجعه به دندانپزشک نیاز دارد: مرحله اول شامل معاینه و آماده سازی دندان و مرحله دوم شامل قرار دادن روکش دائمی است.
در اولین مراجعه که با هدف معاینه و آماده سازی دندان طبیعی برای دریافت روکش دندون انجام میگیرد، دندانپزشک پس از اطمینان از سلامت ریشه و ساختار دندان، بافت لثه اطراف دندان را تغییر شکل میدهد تا جایی برای روکش ایجاد شود.
لازم به ذکر است، مقدار حذف شده به نوع تاج مورد استفاده بستگی دارد. پس از تغییر شکل دندان، دندانپزشک با تهیه قالبی از دندان مورد نظر اندازههای روکش دندون را تعیین و در ادامه از یک روکش موقت برای پوشاندن و محافظت از دندان آماده شده استفاده میکند.
در مراجعه دوم که در حقیقت مرحله دریافت روکش دائمی دندان است، دندانپزشک با جابجایی روکش دائمی و روکش موقت کار را به اتمام میرساند.
/dandanclinic.com-The cause of knee pain when sitting and standing up-020930294020717DND42.png)
هنگامی که روکش دندون در داخل دهان قرار گرفت، مهم است که از آن به خوبی مراقبت کنید. به یاد داشته باشید، توجه دقیق به روکش میتواند عمر آن را افزایش دهد.
در ادامه به چند نکته مفید برای چگونگی نگهداری و مراقبت از این مصنوعات با ارزش اشاره شده است:
• مسواک زدن دقیق را تمرین کنید. اگر در حال حاضر دو بار در روز مسواک نمیزنید، وقت آن رسیده است که این کار را شروع کنید. اگر روکش دندون و یا دندانهای اطراف آن به گرما یا سرما حساس هستند، از خمیر دندان مناسب برای دندان های حساس استفاده کنید.
• صرف نظر از روکشهای دندان یا دندان طبیعی، نخ دندان کشیدن روزانه میتواند به حفظ شکل تمامی دندانهای شما کمک کند.
• از خوردن و جویدین غذاهای سفت خودداری کنید. جویدن یخ یا غذاهای سفت ممکن است باعث ترک خوردن روکش دندون شما شود؛ به خصوص اگر روکش از جنس سرامیک باشد.
• اگر در شب یا به هنگام خواب عادت دارید دندان قروچه کنید و یا فشار غیر متعارفی به دندانهای خود وارد کنید، حتماً دندانپزشک خود را در جریان بگذارید. در چنین شرایطی، دندانپزشک شما ممکن است یک محافظ شب را برای محافظت از روکش و دندانهای اطراف آن، برای جلوگیری از آسیبهای این چنینی به شما توصیه کند.
از آنجا که روکشهای موقت دندان، کارکرد موقتی دارند (یک اصلاح موقت تا زمانی که روکش دائمی آماده شود)، اغلب دندانپزشکان به اجرای یکسری اقدامات احتیاطی در دوره استفاده از آنها توصیه میکنند. این اقدامات شامل موارد زیر است:
• از خوردن غذاهای چسبناک و جویدنی (مانند آدامس و کارامل) که پتانسیل چسبیدن و جدا کردن روکش دندون را دارند، خودداری کنید.
• در طول این دوره، استفاده از سمتی از دهان را که روکش موقت در آن ناحیه استقرار یافته است به حداقل برسانید. قسمت عمده فرآیند جویدن غذا را به سمت دیگر دهان منتقل کنید.
• از جویدن غذاهای سفت (مانند سبزیجات خام) که میتوانند روکش دندون را از جا کنده یا بشکنند، خودداری کنید.
• هنگام تمیز کردن بین دندانها، به جای اینکه نخ را برای بیرون آوردن، با حرکت سریع به سمت بالا برگردانید، که میتواند روکش را از جای خود خارج کند، سعی کنید نخ را با لغزاندن و به آرامی از کنار دندان بیرون بکشید.
• در تمام طول دوره با روکش موقت ملایم باشید، چرا که چسب مصرف شده برای نگه داری از این روکش دندون، قدرت چندانی نداشته و تنها برای نصب موقت استفاده شده است.
• طبق معمول مسواک بزنید اما خیلی ملایم باشید. وقتی نخ دندان میکشید، اگر روکش موقت شما در حالی که منتظر روکش دائمی هستید جدا شد یا شکست، با دندانپزشک خود تماس بگیرید. دندانپزشک شما میتواند آن را بچسباند یا یک مورد جدید برای شما بسازد.
• در حالی که یک دندان روکش شده نیازی به مراقبت خاصی ندارد، به یاد داشته باشید که صرفاً روکش کردن یک دندان به این معنی نیست که دندان از پوسیدگی یا بیماری لثه محافظت میشود.
بنابراین، به پیروی از اقدامات بهداشتی دهان و دندان، از جمله مسواک زدن دندانهای خود حداقل دو بار در روز، نخ دندان کشیدن روزانه و حداقل یک بار در روز شستشو با دهانشویه ضد باکتریایی ادامه دهید.
در ادامه قصد داریم شرح دهیم که دستورالعملهای ضروری برای روکش دندان چیست:
• روکش جدید شما برای مقاومت در برابر نیروهای عادی مانند گاز گرفتن و جویدن ساخته شده است؛ بنابراین همواره به خاطر داشته باشید که این روکشها تخریب ناپذیر نیستند.
• پس از استقرار کامل روکش در دهان و پاکسازی دندان از هر گونه چسب یا ماده اتصال دهنده، دندانپزشک شما دستورالعملهای بسیار خاصی را برای روکش جدیدتان به شما توصیه میکند. به یاد داشته باشید اجرای کامل این دستورالعملها برای حفظ و دوام روکش دندانتان لازم و ضروری است.
• به طور خاص، تغییر در سبک غذایی بزرگترین تغییری است که به دلیل روکش جدید خود ایجاد خواهید کرد. به عنوان مثال، آب نبات و آجیل برای روکشها بسیار مخرب هستند؛ بنابراین تلاش برای دوری کردن از آنها امری ضروری و واجب است.
• اگر بعد از چند روز متوجه چیز غیرعادی در روکش دندون جدید خود شدید، فوراً با دندانپزشک خود تماس بگیرید تا روکش را مجدداً معاینه کند.
• همچنین بسیار مهم است که به پیروی از یک رژیم بهداشتی دهان و دندان، که شامل مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و تمیز کردن حرفهای روکشهای شما میشود، ادامه دهید.
• دندان روکش شده نیاز چندانی به مراقبت ندارد؛ با این حال، دندان زیرین (دندان طبیعی شما) همچنان در معرض آسیبهایی مانند انواع پوسیدگیها یا بیماریهای لثه است.
به همین دلیل تمیز نگه داشتن دهان و دندانها، به ویژه در اطراف ناحیه روکش دندون که در آن لثه به دندان شما میرسد، اهمیت بالایی دارد.
همچنین برای جلوگیری از ترک خوردن و یا شکستگی روکشهای سرامیکی، از گاز گرفتن روی سطوح سخت (مانند جویدن پوسته یخ یا پاپ کورن) خودداری کنید.
• روکشها می توانند یک دندان به شدت آسیب دیده را نجات دهند. تروما، استرس و پوسیدگی دندان میتواند باعث تخریب دندان خارجی شود. گاهی اوقات یک دندان آنقدر ضعیف و شکسته میشود که دندانپزشک تنها دو راه دارد: یا دندان را بکشد، یا از روکش دندون برای حفظ آن استفاده کند.
اگر دندانپزشک تصمیم بگیرد یک دندان آسیب دیده را نجات دهد، آن را تمیز کرده و برای آماده سازی تاج آن را سوهان میکشد.
هنگامی که دندانپزشک روکش را روی دندان نصب میکند، دندان را تقویت و آن را به اندازه یک دندان سالم محکم میکند. در پایان، بیمار عملکرد کامل دندان را به دست میآورد.
• روکشها از ریزش دندان مرده محافظت میکنند. عفونت پالپ دندان به عنوان پالپیت شناخته میشود. پالپیت برگشت ناپذیر از بین نرفته و باعث مرگ دندان داخلی میشود.
دندانپزشک پالپیت برگشت ناپذیر را با برداشتن پالپ عفونی از طریق کانال ریشه درمان میکند. پس از اتمام کانال ریشه، دندانپزشک میتواند دندان را به یکی از دو روش ترمیم کند. اولین راه این است که دندان را با پر کردن ببندید.
راه دوم و بهتر این است که پس از پر کردن، سوراخ روی دندان را با روکش بپوشانید. یک دندان مرده، به خصوص دندان آسیاب، نیاز به روکش دارد تا از تکه تکه شدن آن جلوگیری کند.
• آنها بهترین محافظ برای دندان با سابقه پوسیدگی هستند. دندانی که چندین بار برای مشکل پوسیدگی درمان شده، کاندیدای اصلی برای دریافت روکش دندون است.
دندانپزشک ممکن است به جای استفاده از پرکننده یا آنله دندان، از دندان مشکلدار با کلاهک دندان محافظت کند. کلاهک کل دندان را میپوشاند و مانعی بین دندان آسیب پذیر و بقیه دهان ایجاد میکند. این مانع از تماس باکتریهای مضر، اسیدها، قندها و نشاسته با دندان جلوگیری میکند.
• روکشها یک درمان آرایشی همه کاره هستند. کلاهکهای دندانی بسیاری از عیوب دندانها را اصلاح میکند. آنها دندانهای کج، تراشیده و تغییر رنگ داده را میپوشانند.
یک دندانپزشک همچنین میتواند از روکشها برای ایجاد لبخندی یکنواخت استفاده کند. روکشها همچنین با پوشاندن دندانهای کوچک، شکافهای دندانها را میبندند. همه اینها باعث میشود روکشها برای بسیاری از دندانپزشکان به عنوان یک درمان زیبایی مورد استفاده قرار گیرند.
• آنها اکثراً دائمی هستند. به عنوان ترمیمهای دندانی، روکشها، قویتر و بادوامتر از پر کردن، اینله و آنله هستند. در مقایسه با سایر درمانهای زیبایی، روکشها قویترین و ماندگارترین گزینه هستند.
علیرغم تمامی نکات مثبت و ارزشمند استفاده از روکشهای دندانی، به عنوان جایگزینی برای دندانهای آسیب دیده، خطرات و عوارضی نیز در استفاده از این مصنوعات وجود دارد؛ که ممکن است به مرور زمان و در طول استفاده از روکش دندون خود تجربه کنید، از جمله:
- ناراحتی یا حساسیت:
دندانی که به تازگی روکش شده است ممکن است بلافاصله پس از عمل حساس شود؛ زیرا بیهوشی به تدریج شروع به از بین رفتن میکند. اگر دندان روکش شده همچنان عصب دارد، ممکن است کمی حساسیت به گرما و سرما را تجربه کنید.
در چنین شرایطی، دندانپزشک شما ممکن است توصیه کند که دندان های خود را با خمیر دندان طراحی شده برای دندان های حساس مسواک بزنید.
درد یا حساسیتی که هنگام گاز گرفتن روی دندان اتفاق میافتد، معمولاً به این معنی است که روکش بیش از حد روی دندان قرار دارد. اگر چنین است، با دندانپزشک خود تماس بگیرید. این مشکل به راحتی برطرف میشود.
- روکش تراش خورده یا بریده شده:
روکشهای ساخته شده از جنس تمام سرامیک گاهی اوقات میتوانند تراش بخورند. تراشه های کوچک قابل ترمیم هستند و روکش میتواند در دهان شما باقی بماند. اما اگر تراش ایجاد شده بزرگ باشد و یا در صورت وجود تراشههای زیاد، ممکن است روکش دندون نیاز به تعویض داشته باشد.
- روکش شل:
گاهی اوقات مادهی چسبندهای که روکش را بر روی دندان نگه میدارد میتواند از زیر روکش خارج شود. این امر نه تنها باعث شل شدن روکش میشود، بلکه به باکتریها اجازه میدهد تا به داخل آن نشت کنند و باعث پوسیدگی دندان باقی مانده شوند. اگر روکش شما شل شد، با مطب دندانپزشک خود تماس بگیرید.
- افتادن روکش:
گاه امکان افتادن روکش دندون وجود دارد. وقتی این اتفاق میافتد، معمولاً به دلیل تناسب نامناسب یا کمبود ماده چسبنده است. اگر این اتفاق برای شما افتاد، فوراً با مطب دندانپزشک خود تماس بگیرید.
دندانپزشک شما دستورالعملهای خاصی را در مورد نحوه مراقبت از دندان و روکش دندون، تا زمانی که بتوانید برای قرار ملاقات مراجعه کنید، به شما توصیه میکند.
دندانپزشک ممکن است بتواند روکش شما را مجدد در جای خود بچسباند. اگر امکان قرار گیری مجدد روکش در جای خود وجود نداشته باشد، باید یک روکش جدید ساخته شود.
- واکنش آلرژیک:
فلزاتی که برای ساخت روکشهای دندان استفاده میشوند، اغلب ترکیبی از چندین فلز هستند. ممکن است به فلز یا پرسلن استفاده شده در روکش دندون واکنش آلرژیک داشته باشید. با این حال، این امر بسیار نادر است.
- خط تیره روی دندان روکش شده در کنار خط لثه:
ممکن است یک خط تیره در کنار خط لثه دندان روکش شده خود مشاهده کنید، که یک امر طبیعی است (به خصوص اگر روکش سرامیک متصل به فلز داشته باشید). این خط تیره، در حقیقت بخش فلزی روکش دندون است که نمایان شده است.
اگرچه این اتفاق به خودی خود مشکلی ایجاد نمیکند، اما خط تیره از نظر زیبایی غیر قابل قبول است، و دندانپزشک شما ممکن است مجبور شود روکش را با روکش تمام سرامیکی جایگزین کند.
- بیماری لثه:
اگر پس از قرارگیری روکش دندانی متوجه شدید که لثههای اطراف روکش، دچار زخم یا تحریک میشوند و یا با مشاهده خونریزی در این نواحی، بلافاصله با دندانپزشک خود مشورت کنید. علت وقوع این حادثه ممکن است به دلیل التهاب لثه یا بیماری لثه باشد.
در پاسخ به این سوال که روکش دندان تا چند سال دوام دارد، باید بگوییم به طور متوسط، روکشهای دندان بین 5 تا 15 سال دوام میآورند. طول عمر یک روکش دندون میتواند به عوامل مختلفی همچون میزان "ساییدگی" روکش، میزان رعایت بهداشت دهان و دندان، سبک زندگی و عادات شخصی مرتبط با دهان بستگی داشته باشد.
این عادات شامل مواردی همچون جویدن یخ، جویدن ناخنها، دندان قروچه یا فشردن دندانها به یکدیگر و استفاده از دندان برای باز کردن بسته بندیهای مختلف است.
با این تفاسیر اگر میخواهید بدانید روکش دندان تا چند سال دوام دارد، باید بگوییم همچنان که برخی از روکشها از بقیه محکمتر هستند، ممکن است دوام بیشتری داشته باشند. به خاطر داشته باشید، در صورت مراقبت، روکش دندون میتوانند سالها دوام بیاورند.
هزینه روکش دندان قیمت متفاوتی خواهد داشت که به عوامل گوناگونی از جمله جنس روکش، هزینه لابراتوار و نوع روکش مربوط است.
روکش سرامیکی فلزی به عنوان ارزانترین نوع روکش موجود در بازار شناخته میشود که همین نوع روکش دندون هم بسته به نوع آلیاژ بکار رفته در آن روکش دندان قیمت متفاوتی خواهد داشت.
به طور معمول روکش دندان شکسته زمانی صورت میگیرد که دندان پیش از حد دچار پوسیدگی شده، تاج دندان شکسته و دندان فوق عصب کشی شده حتما باید از روکش دندون استفاده کرد.
وقتی دندانی تخریب شده و حجم کمی از دندان باقی مانده به منظور ممانعت از شکستن بیشتر دندان در برابر فشار و غیره انجام اقدامات لازم جهت روکش دندان شکسته امری ضروری قلمداد میشود.
روکش دندون یکی از اقدامات بسیار رایج برای ترمیم دندانهای آسیب دیده جهت بازیابی زیبایی آنها و حفظ بیشتر دندان است. برخلاف تصور عموم روکش دندان شکسته صرفاً جنبه ظاهری ندارد و با احیای دندان آسیب دیده به بلع آسانتر نیز کمک میکند.
حال که میدانیم روکش دندان چیست و به چه نکاتی باید توجه کرد ضروری است برای جلوگیری از صرف هزینهها گزاف و یا پیشگیری از اقدام نادرست و پشیمانی ناشی از مراجعه به افراد ناکارآمد ضروری است حتما برای کلیه اقدامات دندانپزشکی خود از جمله روکش دندون حتما به یک مرکز معتبر دندانپزشکی و یک پزشک متخصص مراجعه نمایید.